BAS
En pes erkek sesi. (Mozart’ın Saraydan Kız Kaçırma operasındaki Osmin rolü gibi.)
Basso Cantante: Yüksek ve lirik karakterdeki bas ses. (Don Carlo’daki Kral Philip gibi.)
Basso Buffo : Gülünçlü özelliğe sahip, cambazlık yapabilen kıvrak ses. (Sevil Berberi’ndeki Dr. Bartolo gibi.)
Basso Profondo : Derin bir ses gürlüğü olan, güçlü ve en kalın bas sesi. Ağırbaşlı ve soylu nitelik taşır. (Tristan ve Isolde’deki Kral Mark gibi.)
BARİTON
Tenor ve bas arasında kalan erkek sesi. (Carmen’deki Escamillo gibi.)
TENOR
En tiz erkek sesi. Lirik tenor, yüksek, parlak bir tonu olan, rahatça akan bir sestir. (La Boheme’deki Rodolfo, gibi.)
Dramatik tenor, dramatik soprano gibi rezonanslı, tok bir sestir. (Otello rolü gibi.)
SOPRANO
Üst ses. En ince, en tiz kadın ve çocuk sesi. Soprano sesler kendi içinde lirik, dramatik ve koloratur olarak sınıflanır.
Lirik soprano, hafif, masum genç kız sesidir. (La Boheme’deki Mimi, gibi.)
Dramatik soprano, güçlü, egemen ve şiir okurcasına söyleyen açık bir sestir. (R. Strauss’ın Salome veya Elektra’sı gibi.)
Koloratur soprano, ( coloratura ), cambazlık yapma yeteneği olan, kıvrak ve süslemeli geçitleri rahatlıkla söyleyebilen sestir. (Lucia di Lamermoor’daki Lucia gibi.)
MEZZO-SOPRANO
Kadın ve çocuk seslerinin orta kalınlıkta olanıdır. Ses niteliği derin ve tok olup dramatik etkinliğe sahiptir. (Bizet’nin Carmen’i gibi.)
ALTO
Kadın ve çocuk seslerinin en kalın (pes) olanı. Kontralto da denir. Ses alanı sol ile ince fa arasında 2 sekizliden bir ses fazladır.
Tını özellikleri (Sesin farklı yerlerden çıkartılması)
1. Şiddet Sesin kulağımıza yaptığı etkidir. Sesin şiddet açısından değişiklik göstermesi akciğerlerden çıkan hava akımının derecesine bağlıdır.
2. Yükseklik: Sesin tiz ya da pes (ince ya da kalın) olma özelliğidir. Akciğerlerden gelen hava akımıyla ses kirişlerindeki titreşim sayısına bağlıdır. Buna göre pes ses (Göğüs ses), tiz ses (kafa sesi), orta ses olarak bölümlenirilir.
3. Tını: Şiddeti ve yüksekliği aynı olan sesleri birbirinden ayıran özelliktir. Sesin rengi olarak da tanımlayabiliriz. Açık tını, koyu tını, orta tını olmak üzere üçe ayrılır. Açık tını kafa sesiyle, koyu tını göğüs sesiyle, orta tını da rahat ve zorlamasız orta seslerle denk düşünülebilir.
Not: Herkesin, konuşmanın içeriğine göre sesinin şiddetini, yüksekliğini ve tınısını ayarlayabilmesi gereklidir. Örneğin, hoş etki bırakan öyküler, masallar, içtenlik etkisi bırakan söyleşiyer için açık tınılı bir ses kullanılır. Mantıksal anlatıma dayalı metinler, özdeyişler orta tınıyla; umutsuzluklar, derin acılar, üzüntüler anlatılırken koyu tınıyla seslendirilir.